Çok Pişmiş - Burnt yorumum: Vaktim bol diyorsan izle

Çok pişmiş - Burnt, Bradley Cooper'ın 2 Michelin yıldızına sahip bir şefi canlandırdığı gereksiz hırs ve tansiyon barındıran zorlama bir film.

Çok Pişmiş'in Şefe benzemeyen şefi

2 Michelin yıldızını 3 yıldıza çıkarmak istemesi doğal karşılanabilir ama bu kadar dramatik, stresli, kör olmuş bir şekilde yapmaya çalışması samimiyetten uzak tam tabiriyle abartılı duruyor.

Şeflerin burnunun havada olduğunu son yıllarda öğrenmeye başladık :) Ardı ardına şef filmleri geldi ve genelde hep gözleri kör eden Michelin hırsı ortaya serildi. 2014 yılında vizyona giren  The Hundred Foot Journey filminde de bir Michelin hırsı vardı ama daha yumuşak ve eğlenceli bir filmdi. Burnt gibi abartılı hareketler yoktu. Şef filmi seyretmek isterseniz The Hundred Foot Journey'i öneririm. Michelin yıldızlı bir restoranın karşısına açılan bir hint restoranı ve tatlı-sert yarışı izlemek keyifli. Hem de Helen Mirren'i izlemiş olursunuz yine harika bir oyunculukla...

Burnt - Çok Pişmiş'e dönersek, Sienna Miller'ın son halini görme şansımız oluyor bu filmde. Olgun şeflik yakışmış bence :) Filmde en çok dikkat çeken şey hiçbir duygunun başlangıçtaki haliyle kalmıyor olması. Örnek olaran Sienna Miller'ın sert bir tavır sergileyerek Bradley Cooper ile kesinlikle çalışmak istememesi ve çok çabuk fikir değiştirerek iş teklifini kabul etmesi. Para dışında herhangi bir vaat olmaksızın sert ve sağlam duruşlu bir tiplemenin para için fikrini çabucak değiştirmesi ve hatta iş arkadaşaları ortasında ciddi aşağılanmaya maruz kalmasına rağmen çok rahat geri dönebilmesi... Ortada bir çaresizlik olmadan bu dönüş sırıtıyor ve filme romantizmin bile doğru düzgün aktarılmadığı bir durumda çok havada kalıyor Sienna Miller karakteri.

Bunun gibi daha bir çok karakterin geri dönüşleri ve tripleri anlamsız. Birşey anlatma derdinde olmayan ve patchwork gibi duran eksik bir film bence.

Peki bu Michelin yıldızı ne ki?